چهارشنبه ۲۲ آذر ۰۲ ۱۵:۴۵ ۹ بازديد
از یقین دادن به فرزند خویش هجران کنیم
وقتی که نوپا ما مضطرب میباشد و ما دلیلی برای نگرانی وی نمیبینیم، نمی‌قدرت بابیان گزاره ” به حرفم متکی بودن کن و نگران نباش” اورا از اضطراب و نگرانی بدور کرد. نوباوه ما گزاره متکی بودن سازانه مارا می‌شنود؛ ولی مغز وی اذن کار به سخن دکتر روانشناس مارا نمی‌دهد.
هنگامی که یک شخص در گیر اضطراب می گردد، مواد شیمیایی با سرعت متعددی در تن وی آزاد میگردند و موقعیت فرضی وی تغییر‌و تحول پیدا می‌نماید. پس کار نصیب جلویی مغز که بخش منطقی‌خیس آن به حساب می‌آید، به شیوه عجیبی کاهش می یابد و نصیب اتوماتیک مغز در اختیار گرفتن شخص را بر ذمه می گیرد. پس برای طفل ما بسیار دشوار میباشد که در زمان تجربیات اضطراب بتواند به طریق صحت اندیشه و کار نماید.
پدر و مادر و بقیه دور‌وبری ها بچه می بایست به مکان کوشش برای از دربین بردن نگرانی بچه، با آوردن عامل و منطق سعی بر مهار کردن اضطراب وی نمایند. تکنیک “مهار” روشی اثرگذار برای رئیس اضطراب طفل میباشد. قدم‌های این تکنیک به طور ذیل میباشد :
تانی : در صدر با دیدن اضطراب نوباوه می‌اقتدار مقداری ژرف اندیشی کرد و در غایت با کشیدن نفسی عمیق؛ جواب سیستم عصبی به اضطراب را معکوس کرد.
همدلی : مقوله اضطراب برای نوباوه موضوعی ترسناک میباشد. نوباوه از شما می خواهد که شرایط اورا فهم فرمایید.
چک : هنگامی که نوپا شما به وقار رسید؛ وقت آن میباشد که چاره قابل قبولی برای رئیس حالت وی پیدا نمایید.
رهایی : شما والدینی کریم و بی‌نظیر میباشید؛ به دلیل آن که از تکنیکی مطلوب برای رئیس اضطراب فرزند خویش به کار گیری کردید، پس هیچ گاه شم گناه در خویش خط مش ندهید.
جنبه مثبت نگرانی را به طفل خویش علامت دهید
تجربیات اضطراب به اندازه کافی برای نوباوه شما مشقت بار میباشد؛ حتی اکثری از خردسال ها از خوف اینکه مبادا در گیر اضطراب شوند، استرس و اضطراب را تجربیات می‌نمایند.
نگرانی یک سازوکار محافظتی میباشد که در وجود ما زنگ خطری را به صدا در میاورد تا از خطرها جان سلامت به در ببریم. هر والدینی بایستی به نوپا خویش بیاموزند که نگران شدن موضوعی تماما معمولی و طبیعی میباشد که به حفظ از ما امداد می‌نماید. در واقع پدر و مادر می بایست به بچه خویش یاد‌آوری نمایند که کلیه اشخاص ممکن میباشد گاهی مبتلا نگرانی شوند. در واقع هنگامی که سیستم مغز ما بی‌برهان و بی‌جهت زنگ خطری را به صدا می آورد؛ می‌قدرت با تکنیک‌های بی آلایش این نوع از نگرانی را که اضطراب اسم داراست به راحتی رئیس کرد.
نگرانی‌های فرزند خویش را تجسم ببخشیم
در نظرنگرفتن اضطراب خردسال ها کمکی به مدیر و حل آن نمی‌نماید؛ البته حرف درباره آن و تجسم کردن این اضطراب میتواند موثر و اثر گذار باشد. با خلق و خوی شخصیت می‌قدرت نگرانی طفل را تجسم کرد. از جمله یک شخصیت فرضی برای طفل با اسم “دلی دلواپس” ساخت‌و‌ساز کنیم که نقش اضطراب در بچه را بر ذمه دارااست. دلی دلواپس در مغز نوباوه ما قراردارد که مسئول نگهداری از وی در قبال خطر‌هاست. در حقیقی و واقعی پیش می آید که‌این شخصیت ذهنی در اختیار گرفتن خودش را از دست میدهد؛ پس در‌این نقطه نوباوه به امداد ما نیاز داراست تا بتواند منطقی اندیشه نماید.
ایده این شخصیت را می‌اقتدار با یک عروسک حقیقی وواقعی در منزل برای طفل به تصویر کشید. اخلاق و رفتار شخصیت و جان بخشیدن به عروسک‌ها در مدیر نگرانی اثر بسزایی دارااست و این عمل شعور اضطراب را برای خردسال ها شل‌خیس می‌نماید. جان بخشیدن به اضطراب و نگرانی‌ها قسمت منطقی مغز طفل را دوباره فعال می‌نماید.
به بچه خویش فراگیری دهید که افکارش را موشکافی نماید
همانگونه که در قسمت‌های گذشته هم گفتیم؛ نگرانی چاره مغز برای مراقبت از ماست. مغز ما اکثر اوقات مورد نگرانی را به شکلی تعالی جلوه می دهد. با یادگرفتن دادن درنگ مثبت می‌قدرت اضطراب و نگرانی را در خردسال ها مدیر کرد. رویکرد عالی از اندیشه مثبت، درست اندیشیدن میباشد. برای فراگیری درست اندیشیدن به خردسال ها می‌اقتدار از تکنیک “۳شین” استفاده نمود؛ این تکنیکک مشمول سه قدم پایین میباشد :
شکار کردن : در صدر فرض می کنیم مجموع افکاری که داریم مانند یک حباب در بالای راز ما شناور می باشند. بعد از آن یک از این ذهن ها نگران‌کننده را شکار می کنیم.
شاهد آوردن : در‌این قسمت می بایست شواهدی را در تائید یا این که رد اندیشه تعیین گردیده در ذهن خویش عده کنیم. با این فعالیت به بچه خویش حافظه می‌دهید که درباره نگران‌کننده بودن یک قضیه یا این که حادثه صرفا مطابق احساسات نباید تصمیم گرفت؛ به دلیل آن که احساسات گوناگون از حقیقت‌ها میباشند.
شواهد پذیرش کننده : زمانی مدرس در کلاس ذکر کرد بصورت گروهی فعالیت کنیم، کسی مرا به مجموعه خویش جنگ.
شواهد مردود کننده : اینجانب و علی تکالیفمان را با هم ایفا دادیم، چرا‌که وی دوست اینجانب میباشد.
شاخ به شاخ شدن : درین قسمت می بایست ذهن ها خویش را به معضل بکشیم. معمولی‌ترین نحوه این میباشد که به نوباوه خویش حافظه بدهید که ذکر کرد‌و‌گویی درونی در وجود خویش اجرا دهد.
به نوباوه خویش اذن دهید که نگران گردد
ذکر پاراگراف “نگران نباش” در وضعیت اضطراب طفل، گزاره یاری‌کننده‌ای نمیباشد و در در دست گرفتن اضطراب وی تاثیری ندارد. در حالتی که بچه شما بتواند طبیعتا شم نگرانی خویش را در دست گرفتن نماید بعد از اضطراب دور خواهد ماند. تجارب نگرانی‌های خرد به وسیله نوپا شما، در در اختیار گرفتن اضطراب وی موءثر و امداد کننده میباشد. با داشتن یک اپ منظم و روزمره می توانید این مسیر را مدیر نمائید. هنگامی که نوباوه شما مبتلا شم نگرانی می شود که ممکن میباشد ۱۰ الی ۱۵ دقیقه فرصت غالب شود؛ با یاری تایپ کردن میتوانید نگرانی‌های اورا از ذهنش خارج بریزید. برای آن که‌این مورد برای طفل شما دیدنی و خوشگل باشد؛ می توانید یک باکس نگرانی با امداد بچه خویش صحیح نمائید و تک تک نوشته‌ها را به باطن آن منتقل فرمائید.
در وقتی که طفل شما مبتلا اضطراب می گردد، هیچ رسمی برای غیر وابسته کردن نگرانی‌های دارای اعتبار و غیرمعتبر نیست. هر درنگ نگران‌کننده که ذهن نوپا شمارا آزرده خیال کرده را روی یک شیت بنویسید و در باکس نگرانی بریزید. آن گاه در باکس را ببندید و تا فردا با آن خداحافظی فرمایید.
به نوپا خویش یاری نمایید تا از “شایدها” به سمت آنچه که در “واقعیت” وجود داراست، پیش برود
همگی آدم‌ها کار کشته به توان هجرت در طول می باشند و کلیه آن ها در ذهن خویش دوران متعددی را در آجل سپری می‌نمایند. برای شخصی که مبتلا اضطراب میباشد؛ مسافرت به آتی می تواند نگرانی اورا تشدید نماید. شخصی که مسافر فرصت میباشد با جمله ها “چه میشود در صورتی…” رمز و عمل دارااست. مثلا ممکن میباشد نوپا شما با خودش تکرار نماید که “چه می شود در حالتی که امروز دیر به مکتب برسم؟” یا این که “چه می گردد در حالتی که امروز علی با اینجانب کلام نکند”.
تحلیل ها نماد داده با رجوع و برگشت به مجال فعلا می‌اقتدار نگرانی‌های مرتبط با آتی را کاهش اعطا کرد. تمرین‌های ذهن‌دانایی یکی تکنیک‌های مفید برای کسب بدین نوع از هدف ها میباشد. تمرین ذهن‌دور اندیشی امداد می‌نماید که نوپا شما دقت خویش را از “در صورتی‌که‌ها” به چیز‌هایی که در حین حالا رخداد می افتد، جلب نماید. بریا این شغل می بایست به نوباوه خویش حافظه دهید که به جریان تنفسی خویش برای یک‌سری دقیقه اعتنا نماید. مسیر تکان جریان هوا که وارد بینی و آن گاه شش‌ها گردیده و خارج می آید را تحت حیث بگیرد و وضعیت قفسه سینه و تن خویش را تحقیق کند.
نگذارید که نوباوه خویش از حالت‌های استرس‌زا اجتناب فرمایید
تا به حالا به خوی خویش هنگام غربت کودکتان از شرایط‌هایی زیرا مکتب، هواپیما و حیوان ها اعتنا کرده‌اید؟ شما تحت عنوان یک والد به نوباوه خویش یاری میکنید تا فعالیت متبوع خویش را جاری ساختن دهد و از شرایط مربوطه هجران نماید. در واقع برخورد تن نوپا شما به خطر و نگرانی اورا به گریز از حالت اتفاق افتاده سوق میدهد. جذاب میباشد بدانید هجران از حالت‌های اضطراب‌آور در زمان بر زمان، اختلال نگرانی و اضطراب بچه شمارا تشدید می‌نماید.
برای حل این بحران، می توانید از طریق “نردبانی” به کارگیری نمائید. شیوه نردبانی بر قسمت کردن قضیه و مواجهه قدم به قدم چهت نیل به هدف ها شخص تمرکز داراست. نوباوه شما با تقسیم نگرانی‌های خویش به نصیب‌های قابل رئیس، قادر است آنها را به صحت در دست گرفتن نماید.
فرض کنیم بچه ما از سوار شدن بر سرسره می‌ترسد. پس بجای حذف سرسره بازی بایستی هدف ها کوچکی را پیش‌بینی نمائید که در غایت به هدفی گران قدر ختم گردد. در گام نخستین از کنار پارک عبور نمائید. در مرحله آن گاه به باطن پارک بروید. در گام‌بعدی مجاورت سرسره گردید و در غایت هم به سوار شدن بر سرسره ختم خواهد شد. مواجهه نوباوه خویش را با هر مرحله آنقدر تکرار فرمائید تا تبدیل به یک عمل فارغ از نگرانی برای وی خواهد شد. در اینگونه قوانینی می توانید یک گام روی نردبان فراتر بروید و نوباوه خویش را با مرحله آینده روبرو نمایید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر